2025

2025 - Een terugblik op het afgelopen jaar.

Een jaar waarin ik heel hard mezelf tegenkwam. Na vele jaren zorgen voor anderen, pap en mam loslaten en verkoop van ons ouderlijk huis, was het dit jaar tijd om heel goed voor mezelf te zorgen. 'Vertragen' werd mijn mantra.

Met pijn in mijn hart moest ik vaak nee zeggen tegen anderen en leuke projecten laten schieten, zodat ik ja kon zeggen tegen wat ik zo nodig had: rust en ruimte om me weer te verbinden met mezelf.

Het eerste halfjaar kenmerkte zich door mijn lage energiepeil, een lege batterij. 3 dagen per week werken om mijn leven te financieren en vervolgens 4 dagen bijkomen, liefst in mijn eigen stulpje.

Na de zomer voelde ik me eindelijk wat beter; was ook weer blij met nieuwe activiteiten, alhoewel ik soms na een paar dagen dacht 'waarom ben ik hier toch weer mee begonnen?' en dan weer terug mijn cocon in kroop.

Retraites, traumaverwerking, helingsprotocollen en verstilling waren helpend. Wandelen in de natuur, uren struinen door bossen en landschappen. Mijn hoofd leegmaken en langzaamaan mijn batterij weer vullen.

Nu terugkijkend heeft dit pauzejaar me zó goed gedaan. Een jaar waarin ik veel steun heb mogen ontvangen van mijn kinderen, familie, vrienden, vriendinnen en begripvolle collega's. Een betere verbinding met mezelf, met nog meer rust en vrede in mijn hart, met nog meer liefde en licht om te geven aan de geziene en ongeziene wereld.

Nu kijk ik uit naar 2026, een nieuw jaar om mooie herinneringen te maken en nieuwe werelden te ontdekken. Wat blijft is mijn mantra; vertragen is mijn sleutel tot een waardevoller leven.

En dat gun ik ook jou: bewust met je aandacht zijn in het moment, bij je dierbaren en met jezelf. Niet stilstaan, maar met kleine stapjes vooruit zodat je kunt genieten van iedere stap. Het leven in jezelf vertragen waardoor ook je buitenwereld de chaos en stress kan gaan loslaten.

Ik wens je licht en liefde op jouw pad, en hoop dat we een stukje samen kunnen oplopen in 2026.

Dank voor het lezen van mijn bezinning. Dank dat jij hier bent.

Liefs,

Rianne